نظام آموزش و پرورش یکی از نهادهای مهم اجتماعی است که از یک طرف به شکوفایی استعدادها و افزایش توانایی ها و قابلیت های فرد کمک می کند و از طرف دیگر در خدمت نظام اجتماعی درمی آید و از طریق انتقال بهسازی و گاه تغییر ارزش ها و هنجارهای اجتماعی، جامعه پذیری نسل آینده را ممکن می سازد. در آموزش و پرورش مدرن افزون بر مهارت های خواندن، حساب کردن و نوشتن، نیازهای جدیدی در قالب چگونگی رویارویی با چالش های هزاره سوم مطرح شده است. پژوهش ها حاکی از آن است که فرایند تعلیم و تربیت فعال، مستلزم وجود شور و طرب، نیاز و جوشش، تلاش و پشتکار و نشاط در همه ی ابعاد آن است چرا که هر گونه ارتباط و تعلیمی بدون روح تحرک، پویایی و شادی و نشاط، به شکست منتهی می  گردد.